Kolejny raz  gościliśmy w naszej szkole pisarki, poetki, literatki w ramach spotkań festiwalu Wielorzecze. Tegoroczne Wielorzecze to już 10 edycja. Warsztaty literackie odbyły się 22 września 2023r. w kilku klasach a prowadzącymi lekcje były panie: Alina Rzepecka, Mirka Szychowiak oraz Lucyna Siemińska.
Oto notatka ze spotkania z panią Aliną Rzepecką przygotowana przez Borysa Siemaszki z klasy Ie

Data spotkania: 22 września 2023 roku

TEMAT SPOTKANIA: POEZJA

NA SPOTKANIU OBECNI BYLI:
1.Pani Alina Rzepecka - poetka, matematyczka z Bydgoszczy
2.Pani Agnieszka Małek - nauczyciel języka polskiego
3.Uczniowie klasy I e

PORUSZONE ZAGADNIENIA:
1.CZYM JEST POEZJA
2.POEZJA NA PRZESTRZENI CZASU
3.PRZEDSTAWIENIE WŁASNYCH DZIEŁ AUTORKI
4.PODSUMOWANIE

AD 1.
Autorka stwierdziła, że mówiąc o poezji możemy użyć stwierdzenia, że jest ona jak smakowanie obcej kuchni. Wchodzimy do restauracji, kelner podaje nam kartę dań, a my boimy się zamówić coś czego nie znamy. Gdy jednak posmakujemy czegoś nowego, możemy przekonać się o jego zaletach.

AD 2.
W obecnych czasach wachlarz języka poezji jest olbrzymi. W epoce romantyzmu było inaczej. Wszyscy posługiwali się jednymi, sztywnymi regułami (sonety, ballady).
XX wiek przyniósł wielką rewolucję w poezji. Obecnie najpopularniejszym sposobem porozumiewania się poety z odbiorcą jest wiersz wolny.
Literatura współczesna tak bardzo pomieszała gatunki, że czasami aż trudno ocenić czy to jest jeszcze wiersz, a może już proza poetycka.
Autorka zwróciła nam uwagę na to, że człowiek w młodości, stawiając swoje pierwsze kroki poznał poezję. Nasze pierwsze spotkania z literaturą to były wierszyki takich autorów jak na przykład Brzechwa, Tuwim. Najczęściej wiersze te były rymowane.
Niestety dziecko wraz z dojrzewaniem ucieka od poezji i coraz rzadziej po nią sięga.

AD 3.
Na koniec autorka zaprezentowała nam kilka swoich dzieł. Jak dotąd wydała cztery książki,
w których stara się rozmawiać z czytelnikiem na tematy dla niej ważne. W ten sposób próbuje pokazać świat tak jak ona go widzi. Pani Alina uważa, że pisanie wierszy jest sposobem zwracania uwagi na rzeczy, które są oczywiste a nie zawsze widoczne.
Pierwsze dzieło, które autorka napisała nosi tytuł Bezsenność. Początkowo tekst był niezrozumiały, lecz po wyjaśnieniu pewnych słów nabrał sensu. Autorka pokazuje w nim, że życie jest bardzo dziwne. Często przeczy różnym aksjomatom, mimo że są prawdziwe. Wywołuje to
w czytelniku jakiś niepokój.
Druga książka zatytułowana jest Oswajanie snów. Pokazuje w niej kobiece spojrzenie na świat
i to w jaki sposób płeć przeciwna reaguje i przeżywa niektóre rzeczy. W książce tej jest wiele wierszy, które autorka dedykuje swojej rodzinie, co pokazuje jej przywiązanie do konkretnych osób.
Trzecia książka nosi tytuł Punkty styczności. W wierszach tych autorka zamyka ogromną porcję historii swojej rodziny. Opowiada o emocjach, które jej towarzyszyły podczas pierwszego spotkania z jej dziadkiem. Opowiada, że gdy miała 5 lat niesamowitym przeżyciem było przypłynięcie statku o nazwie Batory. Podczas czytania możemy poczuć emocje takie jak tęsknota, ciekawość i zdziwienie.
Ostatnia książka zatytułowana Bez lęku wysokości pokazuje przede wszystkim fascynacje poetki ludźmi. Mimo tego, że autorka jest z wykształcenia matematykiem sercem kocha przedmioty językowe. Książka jest dedykowana ludziom innym niż ona, np. sportowcom, piosenkarzom. Poetka odczuwa zdumienie i podziw patrząc na wyczyny innych ludzi.

AD 4.
Podsumowując autorka zachęca nas do czytania poezji, bo dzięki niej możemy spojrzeć na świat
z zupełnie innej strony.
Autorka bardzo mi zaimponowała i myślę, że mogę się od niej jeszcze wiele nauczyć.